Ne hikmettir bilinmez, Almanya beni hep huzunlendirmistir.Harbiden ACI VATAN. Konustugum , fuarda karsilastigim , yemek yedigim, taksisine bindigim ne kadar orta yas ustu Turk varsa yuzlerinden bunu hep okudum.
Hep su cocuklar buyusun , universitesi bitsin, su da olsun suda bitsin diye donusleri ertelemisler.Gun gelmis bir de bakmislar ki cocuklar da orada kalmis.Evlenmis, calismis.5 Dakika laflayip ta gozleri bir yere dalmayan Turk gormedim o yas grubu icinde.
Laatzen'de DILARA Restaurant diye bir yerde yemek yedik bir aksam.Yemekler enfes biralar efes, lafladik durduk.
Hanim Turk, esi Guney Amerikadan bir yerden neresi oldugunu simdi cikaramadim.Bir ogullari var delikanli dag gibi, Turkce anliyor ancak cok iyi konusamiyor.OKAN.Ucunun de ortak dili Almanca olmus.
Temizlikci Ordu'lu Irfan, Taksici Konya'li Huseyin, Bielefeld'li Universite ogrencisi Banu..
Cok zor hayatlar cok...
Buraya gelsen uyamazsin, orada kalsan icine donuk kendi dunyanda yasa dur.
Atamadim su huznu icimden, dondugumden beri aklimdalar.
