Gerets'in parmaklari
Posted: Mon Jul 24, 2006 9:23 am
Izleyince allak bullak oldum, guleyim mi yoksa aglayayim mi kestiremedim. Videoda 7-8 kere sararak izledim, sizlere de anlatmak istedim.
Forumda muhtemelen bahsedilmistir; Galatasaray dergisi son sayisinda bir sezon almanagi veriyor, icinde butun sezonun ozeti, ekinde de 16 dakika isimli bir CD var. CD'de sezonun tum golleri var ve tabii son 16 dakikanin cekimi...
Mutlaka alinmali cunku 25 yil sonra torun torba ile paylasilacak bir koleksiyon niteliginde. Herhalde boyle bir 16 dakika ancak 125 yilda bir gelir (yurtdisindan bu sayiyi temin edemeyenlere her turlu lojistik destegi vermeye hazirim bu arada). Bu meyanda, bu CD'yi izlerken, Derwal donemi dahil yasadigim en onemli sampiyonlugun bu olduguna kanaat getirdim.
Son 16 dakika duygulu bir surec. Herkes, saha icinde ve saha disinda sadece tek bir seye odaklanmis durumda. Bitise. Dua etmeyen hic kimse yok. Ben boyle bir inanc kilitlenmesini ve duygu yogunlugunu sadece UEFA finali penalti atislarinda yasadim. Eminim Ilıc, Heinz, Tomas ve Gerets de kariyerlerinde ilk kez ve son kez boyle bir sey yasamislardir. Sortunu unutup sahada donuyla dolasan Tomas'la, tum 16 dakikayi 1 metre otesindeki televizyona sasi ordek gibi bakip seyreden llic hakikaten cocuk karikaturu gibiydiler. Bundan sonra artik hicbir sampiyonluk onlari ve bizleri kesmeyecektir, isterlerse Real Madrid'le CL alsinlar...
Neyse, kritik ana gelelim. Son 1 dakika. Saha kamerasi Gerets'e odaklanmis durumda. Gerets son derece ciddi ve gergin, gozlerini tribundeki televizyona dikmis bakiyor. Sonra, bir an farkettim. Onunde dayandigi cam profili tutan dortgen diregin deligine once isaret parmagini sokuyor. Sonra sirayla ve hizlica orta parmagini, yuzuk parmagini ve en son kucuk parmagini. Tam anlamiyla ugur deniyor. Kucuk parmagindan sonra tekrar basa sariyor, bas parmak, isaret parmagi ve orta parmak derken...Denizli maci bitiyor. Gerets firliyor. Normal cekimde pek yakalayamayabilirsiniz, gerekirse agir cekim alip dikkatli bakin.
Bunun onemi su: Denizli'de FB kazansaydi, ve kazara FB sampiyon olsaydi, Daum seyircisini selamlar; alelacele bir basin toplantisi yapar ve 3 gun sonra baskani ile yapacagi yeni yil kontratini aklindan gecirerek Istanbul'a donerdi.
Gerets'deki bu naiflik, bu cocuksu sevinc, totem yapma, o anda butun Galatasaray'lilarin ortak davranisiydi. Herkes o 16 dakikayi ugur deneyerek, dua ederek gecirdi. Bu seneki sampiyonlugun sirri da galiba bu saf inanc birligiydi.
Forumda muhtemelen bahsedilmistir; Galatasaray dergisi son sayisinda bir sezon almanagi veriyor, icinde butun sezonun ozeti, ekinde de 16 dakika isimli bir CD var. CD'de sezonun tum golleri var ve tabii son 16 dakikanin cekimi...
Mutlaka alinmali cunku 25 yil sonra torun torba ile paylasilacak bir koleksiyon niteliginde. Herhalde boyle bir 16 dakika ancak 125 yilda bir gelir (yurtdisindan bu sayiyi temin edemeyenlere her turlu lojistik destegi vermeye hazirim bu arada). Bu meyanda, bu CD'yi izlerken, Derwal donemi dahil yasadigim en onemli sampiyonlugun bu olduguna kanaat getirdim.
Son 16 dakika duygulu bir surec. Herkes, saha icinde ve saha disinda sadece tek bir seye odaklanmis durumda. Bitise. Dua etmeyen hic kimse yok. Ben boyle bir inanc kilitlenmesini ve duygu yogunlugunu sadece UEFA finali penalti atislarinda yasadim. Eminim Ilıc, Heinz, Tomas ve Gerets de kariyerlerinde ilk kez ve son kez boyle bir sey yasamislardir. Sortunu unutup sahada donuyla dolasan Tomas'la, tum 16 dakikayi 1 metre otesindeki televizyona sasi ordek gibi bakip seyreden llic hakikaten cocuk karikaturu gibiydiler. Bundan sonra artik hicbir sampiyonluk onlari ve bizleri kesmeyecektir, isterlerse Real Madrid'le CL alsinlar...
Neyse, kritik ana gelelim. Son 1 dakika. Saha kamerasi Gerets'e odaklanmis durumda. Gerets son derece ciddi ve gergin, gozlerini tribundeki televizyona dikmis bakiyor. Sonra, bir an farkettim. Onunde dayandigi cam profili tutan dortgen diregin deligine once isaret parmagini sokuyor. Sonra sirayla ve hizlica orta parmagini, yuzuk parmagini ve en son kucuk parmagini. Tam anlamiyla ugur deniyor. Kucuk parmagindan sonra tekrar basa sariyor, bas parmak, isaret parmagi ve orta parmak derken...Denizli maci bitiyor. Gerets firliyor. Normal cekimde pek yakalayamayabilirsiniz, gerekirse agir cekim alip dikkatli bakin.
Bunun onemi su: Denizli'de FB kazansaydi, ve kazara FB sampiyon olsaydi, Daum seyircisini selamlar; alelacele bir basin toplantisi yapar ve 3 gun sonra baskani ile yapacagi yeni yil kontratini aklindan gecirerek Istanbul'a donerdi.
Gerets'deki bu naiflik, bu cocuksu sevinc, totem yapma, o anda butun Galatasaray'lilarin ortak davranisiydi. Herkes o 16 dakikayi ugur deneyerek, dua ederek gecirdi. Bu seneki sampiyonlugun sirri da galiba bu saf inanc birligiydi.